گاهی نمیشود ساکت ماند
سخنان سیمون هرش و مقوله «دایره و تنبک زدن» یا «زینب و کلثوم »شدن مجاهدین
اسماعیل وفا یغمائی
سیمون هرش خبرنگار نامدار معرف همگان هست. این بزرگوار اخیرا خبر از همکاری نیروهای مجاهدین با نیروهای امریکائی و اآموزش انها با نیروهای اسرائیلی و... برای حمله به ایران را میدهد. در لینکهای مختلف از جمله این لینک می توانید بیشتر از ماجرا با خبر شوید.
افراد ورسانه های مختلف از چپ و راست و مخصوصا آنهائی که در زیر عبای ولایتند یا به زیر عبای ولایت پناه برده اند نیز دائما در حال دمیدن بر این آتش پر دود و دم اند تا شعله هر چه فروزانتر گردد.اما این شعله کسی را جز مجاهدین و بخصوص آن سه هزار و چند صد نفری را که در شرایطی اسف بار در عراق به سر می برند هدف نگرفته است.
مواضع سیاسی و فکری و انتقادی من در رابطه با سازمان مجاهدین روشن است . من معتقدم فارغ از هر چیز و هنوز اگر چه دیر کرد بسیار در کار است بایست از غلیظ کردن تخیلات و توهمات و دست سائیدن بر آنها بعنوان واقعیت دست برداشت و پس از سی و سه سال جرئت چشم گشودن به حقیقت و راه جستن در آن را باز جست که در هر حال دیر یا زود زمان به داوری خواهد نشست اگر چه بزرگان را خوش نیاید. با این اشاره دردناک و کوتاه در شرایط کنونی و به دلایل مختلف قصد نوشتن در این باره و سخنان حکیمانه اقای هرش را نداشتم ولی با توجه به عدم تعادلی که در قضیه به چشم میخورد و فقط آدمهائی که به وضعی درخشان و غبطه برانگیز دچار عدم تعادلند میتوانند در آن تعادلی بیابند! می خواستم تقاضا کنم که لطفاافراد نا آگاهی مثل مرادر باره این مساله دلالت بفرمایند.
می خواهم بگویم که مقوله اختلاف، انتقاد،یا دشمنی یا تشنه بودن به خون مجاهدین وهر چیز دیگر قابل فهم است ولی فارغ از ایرادات وارد به سازمان مجاهدین و کارکردهای راهبران:
- این چه ماجرائی است که از یکطرف بقول خبرنگار مربوطه و انبوه رسانه ها ، {و افراد میهن پرستی که برخی ها از فرط میهن پرستی حتی فداکاری و از خود گذشتگی این را داشته اند که سنگینی مقام ولایت را تحمل بفرمایند و به روی خود نیاورند} باز هم تکرار میکنم این چه ماجرائی است که آمریکا و اسرائیل و... در حال بکار گرفتن مجاهدین برای حمله به ایرانند و از طرف دیگر در ماههای اخیر و تا همین الان جز فشار و سرکوب و کشتار و تثبیت انها در لیست تروریستی و پناه ندادن آنها علیرغم تمام تلاشهائی که سازمان مجاهدین میکند چیزی در چشم انداز نیست.
باید توضیح داد و روشن کرد که سخنرانیهای برخی مقامات و بزرگان خوشنام آمریکا و اروپا در میتینگهای مجاهدین قابل تامل و بررسی است ولی این چه نوع همکاری و مزدوری است که از یکطرف در بیابانهای آمریکا در کنار سیا و موساد مجاهدین دست به اسلحه اند وقرار است در اینده از نمد حکومت به تبع مزدوری نصیبی ببرند و در سوی دیگرچنان دماری از روزگار بقایای مجاهدین در عراق دارند در می آورند که رنگی بر چهره ها و رمقی در جسم این سه هزار و چند صد تن باقی نیست و آخرین خبرها نه نشانگر طلوع خورشید بخت آنان در آمریکا و اسرائیل بلکه روانه کردن آنها به کشورهائی نظیر عربستان و اردن و آذربایجان آن هم در هاله ای از ابهام است.
من فقط و فقط در رابطه با این خبر و امثال این خبر و نه مسائل دیگر تاکید میکنم در کجای تاریخ مزدوری و مزدوران !! مزدورانی را سراغ دارید که همزمان هم در خدمت ارباب باشند و هم در همانزمان سرکوب و تکه تکه شوند ! و شاید باید توضیح داد که با دو نوع کارکرد در باره یک گروه مزدور روبروئیم بدینصورت که بخشی در حال همکاری با سازمانهای اطلاعاتی سیا و موساد هستند و بخشی دیگر در همانزمان در زیر تیغ انواع فشارها و کشتارها ، راستی باید داریه و تنبک زدن را باور داشت یا زینب و کلثوم شدن را به نظر من این نوع نوشته ها و انعکاسات در شرایط کنونی و با توجه به شرایط بسیاراسفباری که در عراق و در کمپهای اشرف و لیبرتی حاکم است و به دور از قدرت نمائی ها و چشم اندازهای پیروزی های آینده ای که در رسانه های تبلیغاتی مجاهدین سالهاست انعکاس میا بد و همچنان ادامه خواهد یافت ، این نوع تلاشها چیزی جز تیز کردن تیغ و گستردن نطع آنهم نه برای مجاهدینی که به دور از عراق و شرایط عراق اند بلکه برای ان انسانهای رنجکشیده ای است که در زیر سایه های چنگالهای درنده رژیم ولایت فقیه در سخت ترین شرایط ممکن روزگار میگذرانند و بسیاری از آنها از لحاظ جسمی در حال انهدامند. تاکید میکنم که از زاویه فقط و فقط انسانی و با حفظ تمام انتقادات به کارکردهای گذشته و امروز سازمان مجاهدین در برابر گستردن این نطع و ساطور خونین نباید خموش ماند که فاجعه کاران خوش می تازند وساطور سازان در حال تیز کردن ساطورهای خود برای ریختن خونهای تازه اند.
15 اوریل 2012میلادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر