دموکراسی حرف نیست یک فرهنگ است باید آنرا شناخت پذیرفت وبه آن عمل کرد. آنان که با کلماتی درشت و پر طنین از دموکراسی سخن میگویند ولی در جزئی ترین کارها دمادم دموکراسی را زیر پا میگذارند دروغ میگویند

۱۳۹۴ دی ۱, سه‌شنبه

به هیچ وجه تعجب نکنید. اسماعیل وفا یغمائی



انسان جوانمرد، مرد افتاده آزاده،عباس محمد رحیمی زندانی سیاسی سابق، رزمنده سابق و جدا شده از تشکیلات آقای رجوی دچار بیماری سخت و صعب العلاج و در بیمارستان بستری  است. او در جریان طلاقهای جمعی از همسرش بناچار جدا شده.و در شرایط کنونی بعنوان آخرین درخواست نامه ای محترمانه به مریم رجوی رئیس جمهور منتخب شورا نوشته و تقاضا کرده است همسرش   خانم پروین فیروزان که در لیبرتی است به خارج عراق منتقل شود. 

این یک درخواست است و قاعدتا اشکالی ندارد و جرم و جنایت محسوب نمیشود. 
میشود بفرض محال به آن جواب مثبت داد که شدنی نیست. دلیل برای من روشن است با قبول اولین درخواست این چنینی، موجی برخواهد خواست که خود رهبر والامقام میداند که چه خواهد شد.
در تشکیلاتی که سالیان دراز است بدون استراتژی مشخص در پی هزار اشرف خیالی است طبعا شل کردن بندهای انقلاب مورد نظر رهبر همه چیز را در هم خواهد ریخت که بگذرم ولی:
میتوان در پاسخ مثل آدمیزاد! مثل یک سازمان سیاسی ! جواب ردی معقول داد، مثلا از قول همسر نوشت یا خود همسر بنویسد.بنده  به سرکار تمایلی ندارم . میخواهم بمانم و در راه انقلابی که خودم به آن معتقدم بمیرم و در همین عراق رستگار شوم و الخ. این حق خانم فیروزان است که چنین جوابی بنویسد چنانکه آقای رحیمی هم حق داشت تقاضای خود را بنویسد و ارسال کند.
این حق این خانم است ولی چنین اخلاقی برای دادن چنین جوابی به دلایل تجربه شده وجود ندارد.شاید اگر مساله در دست خانم فیروزان بود او میتوانست چنین جوابی بنویسد ولی چون این تشکیلات و فرمانده این تشکیلات است که تصمیم میگیرد و پاسخ میدهد،بنا به منش و کنش رهبر پاسخ باید این باشد که:
- طرف اطلاعاتی است! 
- مزدور است! 
- ترسوست! 
- وضع اخلاقی اش خراب است! 
-دزد است! 
- ماماچه است و...
این اخلاق، منش و خلق و خوئی است که از فراز بلند ترین قله تشکیلات یعنی رهبر عقیدتی سرچشمه میگیرد. 
مطلقا و مطلقا تعجب هم ندارد.
این انسان والا! و فرهیخته! وجدا بی نظیر! بجز این جوابی ندارد.
خودتان حساب کنید و بیندیشید که:
 یک جواب معمول و منطقی و درست زیر ساخت های  تشکیلاتی و اخلاقی و سیاسی و انسانی درست را میطلبد،رهبریتی درست و سالم و منطقی و ذیشعور و دموکرات و آزادیخواه و سالم را میطلبد و چنین چیزی سالهاست در این تشکیلات، از بیخ و بن ویران شده و بر باد رفته است و به همین دلیل ما شاهد چنین برخوردهائی هستیم. نمونه های ارائه شده تا بحال جدا بی نظیر است. 
در مورد خانم اقبال اخوی سالخورده بمیدان می اید و چیزهائی نثار خواهرش میکند که در چارسوق رمضان یخی و هفت کچلان باید شاهدش بود.همین امروز  بدون نام و نشان نوشته تازه ای در مورد خانم اقبال منتشر شده که در این لینک خواندنی و عبرت آموز است(عاطفه اقبال رفوزه ای هم ارقه هم عجوزه!)
در مورد کریم قصیم و محمد رضا روحانی شاهد بودیم که چه کردند و تا کجا تاختند و یک وکیل و یک پزشک مبارز را به رسته چاقو سازان و کارد تیزکنهای خامنه ای وصل کردند.
در مورد خود من همسر سابق گزارش مفصلی  را امضا میکند که نه با قلم آن انسان خوشقلب و مهربان،بل با قلم دروغ و ناراستی و رذالت و ناجوانمردی تام و تمام نوشته شده است و بعد استاد طاهر زاده بمیدان میاید و حدیثی طولانی واینکه گویا خواهر مریم بنده را که عضو و مدتی عضو مرکزیت سازمان بوده ام به ایشان که حتی یک دم عضو مجاهدین نبوده سپرده بوده تا هوای مرا داشته باشد.
هنرمند شریف مازیار ایزد پناه را به دست اخوی اش میکوبند. 
مصداقی و همنشین بهار  و گوران را مزدور و خونخوار و تشنه بخون معرفی میکنند و عکس تمام ما را با لاجوردی و گیلانی در یک قاب منتشر میکنند.ظرف دو ماه بیش از چهل مقاله توسط افرادی با نامهای مستعار و تک و توک غیر مستعار منتشر میکنند و هر چه میخواهند نثار میکنند.
داستان مهدی افتخاری، علی زرکش، پرویز یعقوبی،آیه الله عالمی،پدر زن سابق ابوالحسن بنی صدر، و دهها تن دیگر گوشه ای از این ماجرای سی و چند ساله رو ی میز است.
روش و نگاه و کارکرد یکی است اگر چه افراد مختلفند. این روش براستی در تاریخ احزاب سیاسی معاصر ایران بی نظیر است ولی نباید از آن حیرت کرد، این مایعات و این فراورده ناب توحیدی و انقلابی از ذات و مایه و پایه سازمانی میجوشد که از سال 1360 مطلقا چون دارائی شخصی و میراث پدری بفرمان آقای مسعود رجوی است. 
قبلا در این باره چندین بار چیزهائی نوشته ام و حالا نه حیرت میکنم و نه انتظار دیگری هست. اگر روزی بفرض متوجه شدید که عکس العملی جز این نشان دادند باید فکر کرد که اتفاقی افتاده و احتمالا رهبران تخت بخت را به دیگرانی سپرده اند که این چنین فکر نمیکنند و یا دیگرانی پیداشده اند که موفق شده اند از زیر بار اندیشه و پندارهای شگفت این دم و دستگاه کنونی برخیزند که من فکر نمی کنم.
در باره اتهامات به آقای محمد رحیمی همین قدر باید گفت مشتی ترهات بی پایه است که به انسانی شریف و رنجدیده زده میشود. انسانی که رنج زندانهای ملایان پلید را تحمل کرد ، به سودای آزادی به سوی مجاهدین آمد و چون نتوانست این اندیشه را بپذیرد از آنان جدا شد و الان در بیمارستان و بر تخت احتضاربا ادب و احترام نامه ای نوشته و در خواستی نموده و این چنین پاسخ گرفته است.به همین ها میتوان اندیشید و فهمید چه خبرست و چه کسانی گویا میخواستند ایران آزاد اینده را به پیش برانند.
براستی باید با درد اندیشید و بادرد خون گریست که رحیمی و امثال او اطلاعاتی نیستند ولی روح پلید و تاریک وزارت اطلاعات خمینی خامنه ای و سلاخان حکومتی اش متاسفانه در خارج کشور در ذهن و اندیشه کسانی زنده و بیدار است که از توهین تهمت به انسانی محتضر و مبارز هیچ ابائی ندارند و هیچ مرزی نمی شناسند! براستی انصاف دهید!
- جلاد کیست؟
- اطلاعاتی کیست؟
- مزدور کیست؟
-و آنکه فساد اخلاق تا نهایت وجودش راسالهاست به تعفن کشیده کیست. رحیمی یا کسی دیگر؟
برای آقای رحیمی ارزوی بهبودی میکنم و باشد تا روزگاری زنان رها شده از بندها و نیفتاده به دام ملایان و حکومت ننگینشان خود از حقایق سخن بگویند.در آن هنگام مشخص خواهد شد چه کسی اطلاعاتی و مزدور است و کدام کس دچار فساد و انحطاط اخلاقی شده است آنقدر که با اتکا به این انحطاط از کوبیدن انسانی محتضر نیز ابا نمی کند.اگر باور کنید برای آقای رجوی نیز آرزوی سلامت و هدایت  و خروج از مردابی را میکنم که او را در خود فروکشیده و میکشد. حق نبود و نیست نسل ما علیرغم تمام نقاط قوت و ضعف بدین نقطه برسد . جدا دردناک است.
اسماعیل وفا یغمائی

۱ نظر:

اکبر ایل بیگی گفت...

چه بگویم، سخنی نیست! با درود به خانواده محترم آقای رحیمی و آرزوی بهبودی برای این انسان نیک، همین چند جمله آقای یغمایی را تکرا می کنم:
" برای آقای رحیمی ارزوی بهبودی میکنم و باشد تا روزگاری زنان رها شده از بندها و نیفتاده به دام ملایان و حکومت ننگینشان خود از حقایق سخن بگویند.در آن هنگام مشخص خواهد شد چه کسی اطلاعاتی و مزدور است و کدام کس دچار فساد و انحطاط اخلاقی شده است آنقدر که با اتکا به این انحطاط از کوبیدن انسانی محتضر نیز ابا نمی کند.اگر باور کنید برای آقای رجوی نیز آرزوی سلامت و هدایت و خروج از مردابی را میکنم که او را در خود فروکشیده و میکشد. حق نبود و نیست نسل ما علیرغم تمام نقاط قوت و ضعف بدین نقطه برسد . جدا دردناک است."
اکبر ایل بیگی، هلند